Adalı Yayınları'ndan İstanbul Adaları'nın en küçük ve güzeli Burgazadası için yeni kitap

Bu kitap, bir ilan-ı aşk olacaktı... Ancak ‘bir’ değil, toplam 83 kişinin bir aşk belirtisi olmuştur. Zira, bu çalışma sırasında görüştüğümüz/yazıştığımız toplam 83 Burgazadalının her biri, o küçük kara parçasına derin bağlılığını ve ölmeyen sevgisini açıkça veya satır aralarında dile getirmiştir ki, buna kitabın yazarı da katılınca, sayı 84’e çıkıyor!”

Bu sözlerle başlayan Robert Schild’in kitabı, İstanbul Adaları’nın en küçüğü olan Burgazadası’nı yaz aylarında şenlendiren yirmiyi aşkın etnik ve dini gruplardan söz ediyor. “Bunlar kimdir?” diye sorulacak olursa, yazar şu çeşitliliği sunuyor: Sünniler – Aleviler – Kürtler – nedense tümü “Laz” diye adlandırılan Karadenizliler – Ortodoks Rumlar – Katolik Rumlar – Gregoryen Ermeniler – Katolik Ermeniler – Aşkenazlar – Sefaradlar – Karay Yahudileri – Levantenler – Maltalılar – “Arap”lar – Süryaniler – Keldaniler – Makedonlar – Montenegrolular – Hırvatlar – Almanlar – Avusturyalılar – Bahailer ile sonradan aralarına katılan iki Amerikalı ile birer İngiliz, Hollandalı ve Finlandiyalı...

Tüm bu kişiler ile söyleşilerde bulunan yazar için Burgazadası, Osmanlı toplumunun geriye kalan bir tortusu, bir çeşit “canlı etnografik müze”dir. Toplam bir buçuk kilometre kare “küçüklüğünde” olan bir kara parçasının üstünde karşılıklı anlayış ve huzur içinde yaşamakta olan böylesine renkli bir toplum, dünyanın hiç bir yerinde bulunamaz! Burası, gerçekten halk, toplum ve siyaset bilimcileri tarafından incelemeye değer bir yöredir ve kısmen gurur, kısmen de nostalji ile dış dünyaya sunulmayı hak ediyor...

Kitap, “Adalılık” kavramı ve İstanbul Prens Adaları’ndan hareketle, bu toprak parçalarının yegâneliğini altını çizerek başlıyor, Burgazadası’nı kısaca tanıttıktan sonra söyleşilere geçiyor. Toplam 83 kişinin Ada ve Adalılık hakkındaki görüşleri alınıyor, Burgazadası’nda niye yaşamayı yeğledikleri irdeleniyor. Bu geniş kapsamlı çalışmanın sonunda ise tarihi ve günümüze ait zengin bir fotoğraf bölümü yer alıyor.

Yazarının dediği gibi, “Burgaz’da yaşamak veya yaşamış olmak, bir ayrıcalıktır – onu yazabilmek ise hizmetlerin en güzeli!”